Artykuł Ministra Obrony Federacji Rosyjskiej Siergieja Szojgu «Determinacja na czele walki ze złem w świecie», opublikowany w gazecie «Krasnaja zwiezda» 30 września 2020 r.

30 września mija pięć lat od rozpoczęcia operacji wojskowej mającej na celu pomoc Syryjczykom w wyzwoleniu kraju od międzynarodowych grup terrorystycznych.

30 września 2015 roku Rada Federacji dała zgodę Prezydentowi Federacji Rosyjskiej na użycie Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej w Syryjskiej Republice Arabskiej. Ta zgoda była odpowiedzią na oficjalną prośbę syryjskiego lidera Baszara Asada i w pełni odpowiadała istniejącemu między naszymi krajami układowi o przyjaźni i współpracy.

W tym okresie sytuacja w Syrii stała się krytyczna. Powstająca sytuacja groziła klęską czynnej armii, a w konsekwencji upadkiem samej państwowości syryjskiej. Terroryści kontrolowali ponad 70 procent terytorium kraju, kontynuując ataki we wszystkich kierunkach, wypychając wojska rządowe z ich pozycji.

Kto wystąpił z bronią w ręku przeciwko państwu syryjskiemu, przeciwko mieszkańcom Syrii? Były to zmotywowane ideologicznie, dobrze wyszkolone militarnie formacje zbrojne, których członkowie sprzeciwiali się reszcie świata. W rzeczywistości można powiedzieć, że była to pierwsza pełnosprawna armia terrorystów – dobrze zorganizowana i zwarta, wyszkolona, dobrze uzbrojona.

Terroryści chcieli stworzyć specjalną państwową quasi-formację «Iraku i Lewantu». Dokładniej, ich celem było pokazanie wszystkim, że taki pomysł jest nie tylko możliwy, ale już realizowany. Jednocześnie chcieli żyć według swojego wypaczonego pseudo-prawa. Ci barbarzyńcy byli spragnieni zdobyczy, dlatego planowali rabować i prowadzić handel niewolnikami na systemowym poziomie międzynarodowym, kontrolować przepływy finansowe z nielegalnej sprzedaży zasobów naturalnych, handlu cennymi przedmiotami dziedzictwa kulturowego, a artefakty, które nie znalazły popytu na czarnym rynku, zostały po prostu zniszczone «jako niepotrzebne».

W pewnym momencie stało się jasne, że ta siła nie jest już bezpośrednim zagrożeniem tylko dla regionu, ale dla całego świata, w tym Rosji. Była to struktura planująca w przyszłości narzucić własny «porządek» całej ludzkości.

Myślę, że wszyscy dobrze pamiętają, jak w 2015 roku bojownicy rozpowszechniali w Internecie nagrania masowych egzekucji. Terroryści, umieszczając te dokumenty, powtarzali o tak zwanej «świętej wojnie z niewiernymi». W rzeczywistości wszystko sprowadzało się do bezlitosnych, krwawych masakr niewinnych ludzi w celu zaszczepienia ekstremistycznej ideologii. To nie było nic innego, jak barbarzyński protest przeciwko uniwersalnym wartościom ludzkim, tradycyjnemu stylowi życia współczesnych cywilizacji z okrutnym «public relations» we krwi.

Byli jednak i tacy, którzy popierali radykałów, stawali po ich stronie, akceptując ich nieludzkie idee. Ideologiczni zwolennicy terrorystów, którzy w większości byli zwykłymi bandytami, napływali do Syrii. Cały system transportu islamistów został zorganizowany wokół Syrii, łącznie z przywożeniem ich żon i dzieci.

Należy powiedzieć, że dziś większość z nich, po stracie mężów i ojców, przebywa w Syrii w miejscach dla uchodźców. Na przykład w obozie El-Hol na wschodnim brzegu Eufratu. W czasie spisu migrantów, który był tam przeprowadzany przez specjalistów z Komisariatu ONZ ds. Uchodźców i Czerwonego Krzyża, były tam żony i dzieci bojowników z blisko siedmiu dziesiątków krajów świata!

Prawie trzy tysiące obywateli Rosji postanowiło spróbować szczęścia, wiążąc swój los z «Państwem Islamskim»*. Po zdobyciu doświadczenia bojowego zamierzali wrócić do naszego kraju i realizować wpojone im tam «idee»: uwięzić ludzi, urządzać masowe egzekucje, wysadzać szkoły, palić «niewiernych». To znaczy zrobić wszystko, czego nauczyli się w szeregach terrorystów.

Ogólnie rzecz biorąc, w momencie rozpoczęcia operacji w Syrii kwestia dotyczyła ni mniej ni więcej, lecz właśnie dalszego istnienia kraju jako podmiotu państwowego. Nawet większość autorytatywnych ekspertów przewidywała rozwój sytuacji według scenariusza libijskiego, czyli faktycznie przewidywała upadek całego kraju i upadek państwowości syryjskiej.

W tych warunkach Prezydent Syryjskiej Republiki Arabskiej Baszar al-Assad zwrócił się do kierownictwa Federacji Rosyjskiej z prośbą o pomoc wojskową w walce z międzynarodowym terroryzmem. I zapadła decyzja o udzieleniu takiej pomocy.

W prawdziwej sytuacji bojowej

Prezydent Rosji – Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej Władimir Putin postawił przed nami zadanie likwidacji ugrupowań terrorystycznych w Syrii, a także uniemożliwienia powrotu bojowników pochodzących z Rosji do Rosji. Trzeba było chronić kraj przed zagrożeniami terrorystycznymi «na odległych rubieżach».

Rosyjski Sztab Generalny w jak najkrótszym czasie opracował plan specjalnej operacji Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej na terytorium Syryjskiej Republiki Arabskiej, który został zatwierdzony przez Naczelnego Dowódcę i przyjęty przez nas do realizacji.

Na początku operacji w bazie lotniczej Chmeimim potajemnie utworzono grupę wojsk (sił), która obejmowała 50 nowoczesnych i zmodernizowanych samolotów (34 samoloty i 16 śmigłowców), a także skoncentrowane jednostki bojowe, logistyczne, bezpieczeństwa i sił specjalnych.

Nie będę nic ukrywał: nawet dziś, po pewnym czasie, realizacja tego początkowego zadania nazywa się operacją unikalną. Dla wielu prawdziwym zaskoczeniem było pojawienie się tak potężnej formacji w takiej odległości od terytorium Rosji, od głównych baz armii i marynarki wojennej. Dziesiątki jednostek sprzętu wojskowego i specjalnego, setki żołnierzy, a także imponujące zapasy materiałów zostały szybko rozmieszczone na dystansie ponad 2,5 tysiąca kilometrów z zastosowaniem bezprecedensowych środków maskowania.

W tym samym czasie rosyjscy doradcy wojskowi zostali skierowani do wszystkich wojskowych organów dowodzenia i kontroli armii syryjskiej, aż do poziomu batalionu.

30 września 2015 roku, Po powiadomieniu zainteresowanych państw, lotnictwo bojowe rosyjskich sił powietrznych zaczęło atakować cele formacji zbrojnych ISIS i «Dżabhat al-Nusra»* w Syrii.

W całej najnowszej historii Rosji Siły Zbrojne naszego kraju zostały po raz pierwszy użyte w tak odległym teatrze działań wojennych.

Aktywna faza operacji wojskowej Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej w Syrii trwała 804 dni i obejmowała okres od 30 września 2015 roku. Do 11 grudnia 2017 roku Syryjskie siły zbrojne przy wsparciu lotnictwa rosyjskiego wyzwoliły 1024 osady od terrorystów, w wyniku czego 88% terytorium kraju przeszło pod kontrolę wojsk rządowych i milicji ludowej.

Obecnie rząd Syrii kontroluje 1435 zamieszkałych miejscowości.

Wypełniając zadania zwalczania terroryzmu na terenie Syryjskiej Republiki Arabskiej, Siły Powietrzno-Kosmiczne Federacji Rosyjskiej wykonały ponad 44 tysiące lotów bojowych.

Podczas aktywnych faz operacji wyzwolenia kluczowych syryjskich miast, takich jak Palmyra, Aleppo i Deir ez-Zor, intensywność użytkowania lotnictwa sięgała stu lub więcej lotów dziennie. Oznacza to, że każdy samolot codziennie odlatywał 3‑4 razy – tempo jest więcej niż imponujące! Maksymalną liczbę lotów dziennie – 139 odnotowano 20 listopada 2015 roku podczas serii operacji mających na celu zniszczenie oddziałów islamistów.

Płynnie, skutecznie, punktowo

Skuteczność użycia rosyjskiej broni nie budzi wątpliwości. I tym razem udowodniła swoją moc i potencjał.

Bombowce Tu-22M3, wyposażone w najnowocześniejsze systemy naprowadzania, przeprowadziły 47 uderzeń grupowych na cele terrorystyczne odkryte przez wywiad w prowincjach Deir ez-Zor, Homs i Raqqa. Te bojowe maszyny, które są na wyposażeniu rosyjskich sił powietrznych, wykonały 369 lotów bojowych na odległość do 2,5 tys. km, niszcząc 215 bojowych obiektów.

Do uderzenia w najważniejsze cele wykorzystano precyzyjne pociski manewrujące dalekiego zasięgu «Kalibr» i Ch‑101. W szczególności 100 uderzeń zostało zadanych ze statków i okrętów podwodnych rosyjskiej marynarki wojennej, a w cele islamistyczne 66 razy uderzyły strategiczne samoloty działające na dystansach od pięciuset do półtora tysiąca kilometrów. Każdy z wystrzelonych pocisków trafił w wyznaczone cele.

Po raz pierwszy piloci lotnictwa marynarki wojennej wzięli udział w działaniach wojennych mających na celu pokonanie celów ISIS w Syrii, których samoloty wzbiły się w niebo z ciężkiego krążownika – lotniskowca «Admirał Floty ZSRR N.G. Kuzniecow». Przez dwa miesiące – okres misji – wykonali 420 lotów, w tym 117 w nocy. Na koncie pilotów lotnictwa pokładowego zanotowano – 1252 zniszczone obiekty terrorystyczne.

Oddzielne zadania związane z likwidacją dowódców formacji przestępczych na głębokim tyłach zostały precyzyjnie rozwiązane przez jednostki rosyjskich sił specjalnych. Ich żołnierze ponadto umiejętnie korygowali naloty i ostrzał artyleryjski, korzystając z najnowszych systemów naprowadzania i wyznaczania celów.

Ponad 37,6 tys. lotów wykonano bezzałogowymi statkami powietrznymi. Każdego dnia podczas aktywnych działań wojennych na syryjskim niebie latało jednocześnie do 70 dronów. W sumie w wyniku nalotów i pocisków manewrujących zniszczono 133 542 obiekty terrorystyczne, w tym 400 nielegalnych rafinerii ropy naftowej i 4100 tankowców. Zlikwidowano 865 przywódców gangów i ponad 133 tys. bojowników, w tym 4,5 tys. bojowników z Federacji Rosyjskiej i krajów WNP.

Tym samym zadanie postawione przez Naczelnego Dowódcę pięć lat temu zostało w pełni wykonane. Międzynarodowa organizacja terrorystyczna «Państwo Islamskie» w Syrii przestała istnieć, ani jeden terrorysta nie wkroczył do Rosji.

Czasami w toczących się do dziś dyskusjach pojawia się pytanie: czy Rosja postąpiła słusznie, podejmując się tego trudnego zadania? Ale za każdym razem można argumentować, że misja była konieczna w Syrii, a decyzja o rozpoczęciu operacji militarnej była słuszna, jeśli nie jedyna możliwa.

Co mamy na dzisiaj? Najważniejsze jest to, że ISIS zostało całkowicie pokonane. Co więcej, można z całą pewnością stwierdzić, że całe międzynarodowe podziemie terrorystyczne poniosło znaczne szkody, nastąpiło zakłócenie finansowego wsparcia organizacji i systemu ich zasobów. Kolejnym kluczowym aspektem jest to, że skuteczne działania Sił Zbrojnych Rosji w Syrii stworzyły wiarygodną barierę dla dalszej ekspansji działalności ugrupowań terrorystycznych, zwłaszcza na sąsiednie terytoria.

Oczywiście w toku misji bojowych rozwiązano szereg ważnych kwestii geopolitycznych, które bezpośrednio wpływały na interesy narodowe Federacji Rosyjskiej. Generalnie dzięki obecności wojskowej Rosji na Bliskim Wschodzie udało się utrzymać równowagę sił w regionie i zostać kluczowym gwarantem bezpieczeństwa regionalnego.

Ważnym rezultatem operacji było zakończenie wojny domowej w Syrii, zapobieżenie upadkowi państwa. Bezprecedensową rolę w tym procesie odegrało Rosyjskie Centrum Pojednania Walczących Stron, które powstało w lutym 2016 roku przy udziale Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej: taka struktura powstała po raz pierwszy w historii lokalnych konfliktów zbrojnych.

W wyniku pracy Centrum na dzień dzisiejszy przywódcy 234 formacji zbrojnych zadeklarowali zaangażowanie w zaprzestanie działań wojennych. Do procesu pojednania przystąpiło 2905 zamieszkałych miejscowości.

Centrum Pojednania Walczących Stron jest aktywnie zaangażowane w działalność humanitarną. W czasie jego istnienia pracownicy przeprowadzili 2561 akcji humanitarnych, podczas których przekazano ludności 4338 ton żywności, lekarstw i artykułów pierwszej potrzeby.

Wraz z przywódcami syryjskimi zorganizowano przejazd 542 konwojów humanitarnych ONZ, Międzynarodowego Komitetu Czerwonego Krzyża i Syryjskiego Czerwonego Półksiężyca. Bezpieczeństwo tych misji zapewnił personel rosyjskiej żandarmerii.

Rosyjscy lekarze wojskowi udzielili wykwalifikowanej pomocy medycznej 132 874 Syryjczykom.

Żołnierze wojsk inżynieryjnych Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej oczyścili 9 792,9 ha ziemi w Syrii, 1684,1 km dróg, 12,6 km linii kolejowych, 20 251 budynków i budowli, zneutralizowano ponad 144 000 obiektów wybuchowych, w tym 36 159 improwizowanych urządzeń zawierających materiały wybuchowe. Funkcjonariusze Międzynarodowego Centrum Akcji Rozminowania Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej przeszkolili 1245 specjalistów od rozminowania spośród syryjskiego personelu wojskowego.

Z udziałem rosyjskiej armii podjęto wiele działań na rzecz przywrócenia pokojowego życia w Syrii, powrotu obywateli tego kraju do domów. Przy aktywnym udziale Centrum Pojednania Walczących Stron w 413 osadach najmniej dotkniętych działaniami wojennymi rozmieszczono ośrodki przyjęć i zakwaterowania dla 1 502 650 uchodźców. Utworzono Międzyresortową Komendę Koordynacyjną ds. Powrotu Uchodźców do Syrii – zajmuje się ona właśnie pomocą władzom Syrii w organizacji powrotu ludzi do miejsc ich przedwojennego zamieszkania oraz w odbudowie infrastruktury.

Efekty pracy w tej dziedzinie są bardzo imponujące. Do chwili obecnej 2 169 983 osób wróciło do swoich miejsc zamieszkania, z czego 1 335 001 to przesiedleńcy wewnętrzni, a 834 982 to uchodźcy przebywający w innych krajach. Nawiasem mówiąc, należy podkreślić, że dzięki stabilizacji sytuacji w Syrii udało się zatrzymać masowy napływ uchodźców z Syrii do Europy i innych krajów.

Obecnie, przy aktywnym udziale Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiej toczy się dialog między różnymi siłami politycznymi. Negocjacje w formacie z Astany dały maksymalne przyspieszenie. Do tej pory w Astanie (obecnie Nursułtan) odbyło się już 14 międzynarodowych spotkań poświęconych Syrii z udziałem przedstawicieli siedmiu krajów, Specjalnego Przedstawiciela Sekretarza Generalnego ONZ ds. Syrii oraz delegacji opozycji. Przeprowadzono ponad 150 międzynarodowych negocjacji i konsultacji.

Ważnym etapem w procesie pokojowego uregulowania sytuacji w Syryjskiej Republice Arabskiej był Kongres Syryjskiego Dialogu Narodowego, który odbył się w styczniu 2018 roku. Wzięli w nim udział przedstawiciele grup etnicznych, społecznych i politycznych społeczeństwa syryjskiego. A głównym rezultatem tego forum było powołanie Komisji Konstytucyjnej ds. przygotowania reformy konstytucyjnej.

Na zawsze w naszych szeregach

W swojej historii Rosja niejednokrotnie pomagała narodom i krajom, które znalazły się w obliczu niebezpieczeństwa militarnego. Chwała niezrównanej odwagi i męstwa naszych żołnierzy na zawsze weszła do kroniki heroicznych zwycięstw rosyjskiej broni.

W Syrii nasza armia stanęła w obliczu walki z okrutnym wrogiem – bezwzględnym, podstępnym, żyjącym i walczącym według barbarzyńskich praw. Rosyjski pilot wojskowy podpułkownik Oleg Peszkow dwukrotnie znalazł się pod niszczycielskim ostrzałem – najpierw, gdy jego Su‑24 został zaatakowany przez turecki myśliwiec, a następnie, gdy załoga musiała wyskoczyć z płonącego samolotu…

Zaledwie kilka dni później udało się wyrwać z rąk terrorystów zwłoki podpułkownika Peszkowa, podziurawione kulami. Samolotowi wojskowego lotnictwa transportowego, na pokładzie którego znajdowała się trumna ze szczątkami pilota, na podejściu do lotniska Czkałowskiego, zgodnie z tradycją pilotów wojskowych, towarzyszyło ogniwo myśliwców: były to ostatnie wyróżnienia dla oficera, który zginął w bitwie, ale pozostał niepokonany. Dekretem Prezydenta Federacji Rosyjskiej Oleg Anatolewicz Peszkow został odznaczony pośmiertnie tytułem Bohatera Rosji.

Starszy porucznik Aleksander Prochorenko podczas operacji przeciwko islamistom w rejonie Palmyry odpowiadał za kierowanie nalotami z ziemi oraz korygowanie lotniczego ognia. Niedaleko wioski Tadmor, naprowadzający samoloty został zablokowany przez gang terrorystów, pierścień okrążenia zaciskał się. A potem Aleksander, nadając ostatnie współrzędne, skierował ogień na siebie ... Wraz z nim zginęły dziesiątki uzbrojonych zbirów. Za odwagę i męstwo, za najwyższą ofiarę w pełnieniu służby wojskowej, starszy porucznik Aleksander Prochorenko został odznaczony pośmiertnie tytułem Bohatera Rosji.

Zastępca dowódcy eskadry lotniczej mjr Roman Filipow wykonał ponad osiem tuzinów lotów bojowych w Syrii. Jego Su-25 wykrywał pozycje terrorystów, uderzając w ich punkty ostrzału, niszcząc magazyny broni i amunicji wykryte przez wywiad. Ale ten lot był prawie spokojny: trzeba było latać wokół strefy deeskalacji Idlib, aby zapewnić z powietrza kontrolę nad zawieszeniem broni.

Strzał z przenośnego przeciwlotniczego zestawu rakietowego padł na maszynę lidera, którym był właśnie Roman. «Idź w chmury!» – udało mu się skomenderować swojemu podwładnemu, sam do końca walczył o uratowanie swojego samolotu bojowego i dopiero gdy zdał sobie sprawę, że nie da się go uratować, zdecydował się wyskoczyć. Bandyci wyśledzili baldachim jego spadochronu, pierścieniem otoczyli miejsce lądowania. Ale rosyjski pilot nie pomyślał o poddaniu się: widząc zbliżających się bojowników, otworzył do nich ogień ze swojej standardowej broni. Wtedy terroryści sypnęli gradem ołowiu na otoczonego pilota. Będąc poważnie rannym, pozwalając bandytom zbliżyć się, Roman przycisnął do siebie granat ręczny i wyciągnął zawleczkę. Ostatnie słowa oficera brzmiały: «To za chłopaków!».

Dekretem Prezydenta Federacji Rosyjskiej major Roman Filipow został odznaczony pośmiertnie tytułem Bohatera Rosji. Złożył głowę z dala od ojczyzny, ale wypełniając swój obowiązek, pozostał na zawsze wierny raz złożonej przysiędze wojskowej.

Pamięć o tych i innych żołnierzach Ojczyzny, którzy do końca wypełnili swój wojskowy obowiązek w Syrii, będzie żyła wiecznie. Zginęli w obronie Rosji i zawsze będziemy pamiętać ich wielki czyn.

Pozostajemy w czołówce

Realizując zadania w ramach operacji wojskowej w Syrii, Siły Zbrojne Rosji zdobyły nieocenione doświadczenie w planowaniu operacji, przemieszczaniu wojsk, tworzeniu niezbędnej infrastruktury i organizowaniu wsparcia materialnego i technicznego, prowadzeniu działań wojennych przede wszystkim na terenach pustynnych, górzystych oraz w warunkach miejskich.

W praktyce rozwiązano problematykę organizacji i prowadzenia rozpoznania, obrony powietrznej i walki elektronicznej. W praktyce bojowe doświadczenie zdobyli wszyscy dowódcy okręgów wojskowych, sił zbrojnych, sił powietrznych i wojsk obrony powietrznej, dowódcy dywizji, brygad i pułków, 98% żandarmerii, 90% pilotów, 78% wojsk inżynieryjnych, ponad połowa specjalistów od obrony powietrznej, ponad 60% żołnierzy rosyjskiej marynarki wojennej.

Warto podkreślić, że w początkowej fazie operacji większość zadań bojowych przypadła pilotom rosyjskich sił powietrznych. Według danych na dzień dzisiejszy, 91% załóg armii i 87% lotnictwa operacyjno-taktycznego wykonało po 100‑120 lotów. 60%  pilotów lotnictwa strategicznego i dalekiego zasięgu otrzymało praktyczne doświadczenie w dziedzinie uderzania w bojowe cele. Ponadto 97% pilotów wojskowego lotnictwa transportowego zajmowało się transportem personelu wojskowego i dostarczaniem towarów, działając w trudnych warunkach bojowych.

Zaznaczę, że wszyscy żołnierze, którzy wykonywali zadania w Syryjskiej Republice Arabskiej, otrzymali odznaczenia państwowe lub zostali odznaczeni insygniami resortowymi.

Uogólnione doświadczenie naszych działań w dużej mierze pozwoliło nam dostosować kierunki dalszego rozwoju rosyjskiej armii i marynarki wojennej. Warto również podkreślić, że w Syrii mieliśmy niepowtarzalną okazję przetestować nowoczesne i zaawansowane modele rosyjskiej broni, sprzętu wojskowego i specjalnego. Należy zrozumieć, że żaden, nawet najtrudniejszy program testowy modelu uzbrojenia i sprzętu wojskowego nie będzie w stanie w pełni ujawnić jego cech bojowych. Zidentyfikowanie wszystkich zalet i wad broni można osiągnąć tylko poprzez jej faktyczne użycie i działanie w warunkach bojowych.

Wysoka intensywność użycia broni, sprzętu wojskowego i specjalnego w Syrii, a także lokalne warunki klimatyczne i geograficzne, pozwoliły w krótkim czasie obiektywnie ocenić możliwości bojowe i operacyjne. Przebadano ponad 360 modeli, które są na etapie zaplanowanych testów lub zaadoptowane przez armię rosyjską. Zidentyfikowano ponad dwa tysiące uwag i niedociągnięć: aby je wyeliminować, Ministerstwo Obrony Rosji wraz z Ministerstwem Przemysłu i Handlu Federacji Rosyjskiej bezzwłocznie podjęło niezbędne decyzje. W rezultacie cała broń i sprzęt, które są częścią rosyjskiej grupy w Syrii, zostały dostosowane do wymagań.

Wyniki ocen posłużyły za podstawę do istotnej korekty zamówienia w dziedzinie obronności państwa. W związku z tym planowane są dodatkowe zakupy samolotów Su‑34 i Su‑30SM, śmigłowców Mi‑28N i Ka‑52, a także broni lotniczej, która wykazała się najlepszą wydajnością w zastosowaniu. Generalnie operacja w Syrii dowiodła wysokiej jakości możliwości nowoczesnej rosyjskiej technologii, która dziś pod wieloma względami wyprzedza podobne elementy uzbrojenia w arsenale państw NATO.

Najważniejszym wynikiem i korzyścią dla nas w walce z terroryzmem na Bliskim Wschodzie było stałe rozmieszczenie w Syrii dwóch rosyjskich baz wojskowych na podstawie porozumienia rosyjsko-syryjskiego. Jedna z nich, w Khmeimim, jest lotniskiem pierwszej klasy, które może przyjąć wszystkie typy samolotów – od helikopterów po ciężkie wojskowe samoloty transportowe i rakietowe. W bazie lotniczej powstała nowoczesna infrastruktura wojskowa i społeczna: pięć osiedli mieszkaniowych, 1337 modułów mieszkalnych, trzy parki sprzętu, magazyn broni lotniczej, paliw i smarów oraz materiałów, hotel i inne obiekty socjalne. Schrony zbudowane dla samolotów bojowych i helikopterów.

Druga rosyjska baza wojskowa w Syryjskiej Republice Arabskiej, znajdująca się w Tartusie, ma status centrum logistycznego rosyjskiej marynarki wojennej. Jest to zamknięty akwen wodny z najnowocześniejszymi miejscami do cumowania, które mogą pomieścić dziesiątki statków. Wszystkie nabrzeża wyposażone są w systemy podtrzymywania życia, platformy rozładunkowe, kompleks remontowy do obsługi i drobnych napraw statków i jednostek pływających.

Należy zauważyć, że w Tartusie powstała pełnosprawna infrastruktura portowa nie tylko do pracy bojowej, ale także do odpoczynku załogi. Ogólnie wszyscy rosyjscy żołnierze wykonujący zadania w Syrii żyją w komfortowych warunkach i mają wszystko, co mieli w swoich garnizonach. Tak więc na terenie baz wojskowych znajduje się park rehabilitacyjny, sad, strefa rekreacyjna z kawiarenką internetową i fontanną. Jednocześnie kontynuujemy poprawę warunków życia, służby i pracy rosyjskiego personelu wojskowego i personelu cywilnego w Syrii.

Operacja w Syrii pokazała fundamentalnie zwiększone zdolności Sił Zbrojnych Rosji, umiejętność skutecznej obrony interesów narodowych na całym świecie, a także gotowość do niesienia pomocy wojskowej sojusznikom i partnerom. Wzmocniła prestiż Rosji, zwiększyła jej wpływy międzynarodowe, neutralizując próby politycznej i dyplomatycznej izolacji naszego kraju ze strony geopolitycznych konkurentów.

_______________
* Organizacje terrorystyczne, zakazane w Rosji.